Nieuws

(Denkend aan Joris van Severen en zijn geliefde Rachel Baes)

Niets blijft nu over

dan je witte as.

Alles waarmee je begeerde 

of waarom je werd begeerd, 

ligt nu diep onder het gras.

Je borsten als twee duifjes,

je ogen waarmee hinden kijken,

je lippen als een volle roos

en je haren als een waterval.

Niets blijft nu over

dan je witte as,

waarin ik met mijn vinger

je naam schrijf

vooraleer de wind hem steelt

en gooit bij het kaf.

Niets blijft nu over

tot ik weer bij jou ben:

samen hoog in de hemel,

samen diep onder het gras.